Muzeum Regionalne na Grapie

Muzeum ma formę małego skansenu, który składa się z  zabytkowej  chałupy, stodoły oraz kuźni. Drewniany dom, pochodzi z 1920 r. W jej izbie można zobaczyć „kurny piec” oraz inne elementy tradycyjnego wyposażenia domu góralskiego. W sieni, która dzieli dom na dwie części, miejsce znalazły narzędzia rolnicze i – niezbędne na tych terenach zimową porą – narty, czyli „skize”.

W drugiej izbie przygotowano ekspozycję sprzętów używanych na tym terenie do tkactwa, czy pasterstwa. W stodole z lat 30. XX wieku zgromadzono różnego rodzaju dawne maszyny i sprzęt rolniczy.

W muzeum organizowane są:
– wystawy twórczości nieprofesjonalnej
– wystawy prezentujące zwyczaje i obrzędy góralskie
– warsztaty edukacyjne
– prelekcje na temat dawnego sposobu życia górali, ich kultury, obyczajowości i stroju

Wstęp – 5 zł osoba dorosła, 3 zł dziecko.

Trójstyk- miejsce styku trzech granic

Trójstyk  to miejsce styku trzech granic: Polski, Słowacji i Republiki Czeskiej.

Stoją tu trzy słupy dwumetrowej wysokości, wykonane z jasnoszarego granitu, z nazwami trzech państw. Trójstyk beskidzki powstał w 1993 r., po rozpadzie Czechosłowacji. Sam punkt zbiegu trzech granic znajduje się w korycie strumienia nad którym możemy przejść niewielkim mostkiem.

W rejonie tym, na terenie trzech krajów, leżą trzy wsie. Obok polskiej Jaworzynki są to: po słowackiej stronie Czerne oraz niewielka miejscowość Herczawa w Republice Czeskiej. Herczawa była kiedyś częścią Jaworzynki i po podziale Śląska Cieszyńskiego w 1920 r. przypadła Polsce, jednak na prośbę mieszkańców, w 1924 r. Liga Narodów przyznała Herczawę Czechosłowacji.

Trójstyk leży w bardzo ładnym miejscu, wśród niewysokich wzniesień południowej części Beskidu Śląskiego. Od polskiej strony wiedzie tutaj wygodny chodnik, a wokół tego miejsca ustawiono ławeczki i altanki. Dojście z Jaworzynki do punktu zetknięcia się trzech granic zajmuje ok. 10-15 min. szlakiem zielonym.

Izba Pamięci Jerzego Kukuczki

Izba pamięci  polskiego himalaisty Jerzego Kukuczki, zdobywcy wszystkich czternastu ośmiotysięczników.

Siedzibą izby jest rodzinny, drewniany dom Kukuczków, a wewnątrz zgromadzone zostały pamiątki, trofea i nagrody dokumentujące niezwykłą historię tego wielkiego człowieka.

Choć od śmierci Pana Jerzego Kukuczki upłynęło już wiele lat, pani Cecylia- jego żona, opowiada turystom historię życia ukochanego męża.

Każdy przedmiot w tej izbie stanowi tu swoistą relikwię.

Chata Jana Kawuloka

Chata Jana Kawuloka znajduje się w Istebnej na szlaku Architektury Drewnianej.

Jest to zabytkowa izba regionalna powstała w 1863 roku. Należała kiedyś do Jana Kawuloka,
twórcy instrumentów ludowych i gawędziarza z Istebnej.

W tej drewnianej chacie krytej gontem, z dwiema izbami z sienią na środku, można zobaczyć archaiczne sprzęty codziennego użytku, np. żarna służące do wyrobu mąki. W jednej z izb znajduje się „kurlawy”, czyli dymny piec, z którego dym wydostawał się wprost do pomieszczenia, ponieważ nie posiadał komina! Wystrój izby, zabytkowe sprzęty użytku domowego, unikatowe pasterskie instrumenty tworzą niepowtarzalny klimat tego miejsca.

Wstęp – 4 zł

Centrum Produktu Regionalnego

Kontynując tradycję Wołochów, górale Beskidu Śląskiego w Koniakowie, po wieloletniej przerwie, rozpoczęli wypas owiec. Wróciła też tradycja wytwarzania wyśmienitych serów regionalnych  takich jakich: bundz, bryndza, oscypki, sery wołoskie, korbacze oraz żyntyca.

Kolyba ”Na Szańcach” Piotra Kohuta oferuje możliwość udziału w warsztatach produkcji sera owczego, połączonych z prelekcją i z późniejszą konsumpcją, można tu także zakupić swojskie sery.

W położonym w pobliżu Sklepie Góralskim oferowane są stroje góralskie, wyroby z wełny owczej, pamiątki, wyroby z drewna, metalu, skóry i materiałów ekologicznych.

Kolyba czynna od kwietnia do października. Sklep Góralski czynny przez cały rok.

Muzeum Koronki-Izba Pamięci Marii Gwarek

Muzeum koronki znajduje się w Koniakowie i jest poświęcone dorobkowi słynnej Marii Gwarek, wieloletniej instruktorce heklowania i inicjatorce powstania Spółdzielni Koronczarskiej w Koniakowie w 1947 r.

Koronka koniakowska to rękodzieło o ponad 200 letniej tradycji, dzięki niej Koniaków jest znany na całym świecie. Z koronki koniakowskiej tradycyjnie wykonywano serwety i obrusy okrągłe, owalne i prostokątne, które zdobiły ołtarze, stoły oraz elementy ubioru.
W izbie im. Marii Gwarek można zobaczyć także niedokończoną serwetę, wykonywaną na zamówienie królowej angielskiej Elżbiety. Serweta miała być chlubą słynnej koronkarki Marii Gwarek. Nieoczekiwanie jednak zmarła ona podczas pracy nad nią, a serweta nigdy nie dotarła do Anglii.